نحوه سیم کشی اعلام حریق
در سیم کشی اعلام حریق نصب و استقرار تجهیزات سیستم اعلام حریق طبق استاندارد BS 5839 و کابلکشی طبق استاندارد BS 6207 انجام می‌گیرد.
انواع سیم کشی مدار اعلام حریق
گروه یک: کابل هایی که بعد از آشکار شدن حریق استفاده نمی شوند مانند کابل های دتکتورها و شستی‌ها.
گروه دو: کابل هایی که بعد از کشف حریق استفاده می شوند مانند کابل های منبع تغذیه و آژیرها و چراغ ها.
با توجه به خصوصیات هر گروه کابل مناسب با آن باید به کار گرفته شود.
نحوه سیم کشی مدار اعلام حریق
همانطور که گفته شد برای سیم کشی اعلام حریق 2 گروه داریم که برای هر دو گروه می‌توان کابل 1.5 میلیمتر مربع با روپوش و عایق پروتودور استفاده کرد ولی در مکان‌هایی که امکان ضربه یا ساییدگی و جویده شدن توسط حیوانات وجود دارد باید کابل‌ها را حفاظت مکانیکی کرد.
می‌توان در مورد سیمهای آژیرها و چراغ‌ها برای حفاظت، آن‌ها را داخل دیوار زیر حداقل 12 میلیمتر گچ به صورت توکار گذاشت. کابل‌های سیستم اعلام حریق باید جدا از سایر کابل‌ها سیمکشی شوند. تست کابل‌ها توسط اهم متر انجام می‌شود.
در صورت استفاده از از مگا اهم سنج باید تمام تجهیزات اعم از دتکتور، آژیر، پانل کنترل و … را از مدار باز کرد تا ولتاژ تست بالا به آن‌ها آسیب نرساند. کابلکشی سیستمهای عادی به صورت رادیال یا خطی و کابلکشی سیستمهای هوشمند به صورت حلقوی انجام می‌گیرد.
در انتهای مسیر زونها همیشه یک مقاومت موازی با خط که مقدار آن معمولا 4.7 یا 6.8 کیلو اهم است متصل میکنند یا از واحد انتهای خط AEOL استفاده می‌نمایند.
سیم کشی اعلام حریق و نقشه خوانی اعلام حریق
برای اجرای سیم کشی اعلام حریق مراحل زیر را باید طی کرد
۱. ابتدا قبل از شروع سیم کشی اعلام حریق، موقعیت کلیه قسمت‌ها را با نقشه اعلام حریق چک کنید.
۲. کابل کشی را مطابق با نقشه اعلام حریق سنس انجام دهید.
۳. بعد از کابل کشی، دتکتورهای حرارتی و دود، شستی‌ها را نصب نمایید.
۴. باید نقشه خوانی اعلام حریق را بلد باشید تا، تابلوی کنترل مرکزی را در محلی تعیین شده در نقشه نصب نمایید.
۵. سیم زمین را به بدنه فلزی پانل وصل نمایید. طبق دستورالعمل‌های آزمایش ارائه شده در کاتالوگ دستگاه مرکز کنترل را آزمایش نمایید.
۶. سیمهای ورودی را قبل از آزمایش کامل دستگاه به ترمینال‌های آن وصل نکنید. سایر تجهیزات را به تابلوی کنترل مرکزی وصل و کلیه دتکتورها را تا اتمام کارهای ساختمانی (که با گرد و غبار احتمالی همراه است) از پایه‌های آن خارج کنید، تا به دلیل ورود گرد و غبار به داخل آن‌ها، آژیر مزاحمت ایجاد نکند.
۷. هنگامی که کلیه کارهای ساختمانی تمام شد و گرد و غباری وجود نداشت، مطمئن شوید که برق ۲۲۰ ولت دستگاه قطع شده و اتصال باطری‌ها جدا شده است. سپس کامل بودن مدار سیم کشی را به وسیله یک اهم متر چک کنید.
دقت کنید در این مرحله سیستم را به وسیله مگا اهم سنج آزمایش نکنید. این مرحله سیم کشی اعلام حریق بسیار حساس است. برای اینکار بهتر است از کمک یک برقکار ماهر بهره ببرید.
۸. برای جلوگیری از وارد شدن صدمه به دستگاه در هنگام اتصال سیم‌ها باطری‌ها را از داخل دستگاه بردارید. بعد از آزمایش کردن سیم بندی دستگاه، مقاومت‌های انتهای خط را از ترمینال دستگاه باز کنید و آن‌ها را به ترمینال‌های آخرین آشکارساز و آخرین آژیر هر مدار وصل کنید.
۹. زمانی که مطمئن شدید کلیه اتصالات محکم و عایق روی سیم‌ها سالم‌اند، باتری‌ها را در داخل دستگاه جایگزین و سیم آن را وصل کرده و سپس برق دستگاه را نیز متصل کنید. حال می‌توانید دستگاه را به طور کامل و عملی تست نمایید.
۱۰. این آزمایش‌ها باید با باطری‌های مرغوب و پر اجرا شوند. باطری‌های نامرغوب حتی اگر شارژ شوند. باعث اعلام اشکال می‌گردند. لازم است در موقع لزوم و در زمان‌های معینی سیستم بازدید شود و اشکالات احتمالی آن رفع گردد.
