دتکتور ، وسیله ای که وظیفه حس ، آشکار ساختن و هشدار دادن وقوع خطر به نوع آتش و آتش سوزی را به عهده دارد.
مکانیزم عملکرد دتکتور اعلام حریق بسته به نوع حساسیت آنها مانند وجود مونوکسید کربن ، دود ، حرارت واکنش نشان می دهند و کنتاکت موجود در دستگاه از حالتی به حالتی دیگر تغییر می کند.
مفیدترین و موثرترین دتکتورها آنهایی هستند که آلارم دارند. سیستمهای هشدار بیشتر برای ارسال سیگنال به ایستگاههای آتش نشانی طراحی شدهاند.
این دستگاهها به صورت خودکار و بدون نیاز به دخالت انسانی قادر به شناسایی نشتی دود، افزایش دما یا حتی گازهای خطرناک هستند.
قسمتی از دتکتور که برای تشخیص تغییرات در محیط مورد نظر مسئول است. انواع مختلف سنسورها بر اساس نوع حریق مورد شناسایی متفاوتند، مانند دتکتورهای حرارتی، دودی یا گازی.
بخشی که اطلاعات از سنسورها را پردازش میکند و در صورت تشخیص حریق، اعلان حریق صادر میکند.
بعضی از دتکتورهای اعلام حریق با سیستمهای اعلام حریق مرتبط بوده و به صورت اتوماتیک اعلام حریق به مرکز کنترل یا افراد مخصوص میکنند.
برخی از دتکتورهای اعلام حریق دارای بوق یا لامپهای هشدار دادن میباشند که در صورت اشکال، افراد را از وقوع حریق آگاه میسازند.
به طور کلی دتکتور به چند نوع دودی نقطه ای، چندکاره، حرارتی و، پرتو نوری و مکشی و . . تقسیم می شوند .
دتکتور دود نوری: این نوع از آشکار سازها با استفاده از اصل پراکندگی نور، دود را تشخیص میدهند. هنگامی که دود وارد محفظه میشود، LED کوچک در آشکار ساز به سمت گیرنده منحرف میشود تا آشکار ساز را فعال کند.
دتکتور دود یونیزه از نوع آشکار سازها است که با تغییر جریانهای بین الکترودها هنگام ورود دود به داخل اتاق، دود را تشخیص میدهند.
دتکتورحرارتی دو نوع است.
دتکتورهای چند کاره دارای بیش از یک سنسور هستند که هر کدام به خصوصیات فیزیکی یا شیمیایی آتش سوزی پاسخ میدهند. هدف از ترکیب سنسورها ، افزایش عملکرد سیستم در تشخیص آتش با استفاده از دود، گرما یا گازهای CO است. این آشکارسازها می توانند دسته خاصی از هشدارهای کاذب را کاهش دهند.
دتکتور مکشی از یک پمپ کوچک تشکیل شده است که نمونههایی از هوای اتاق را از طریق سوراخهای موجود در لولههای سیستم به یک عنصر آشکار ساز مکش میکند.
این آشکارساز معمولاً تا 100 برابر حساستر از آشکارسازهای دودی نقطهای و حرارتی خطی است.
آشکارسازهای مکش کننده بسیار حساس هستند و میتوانند دود را حتی قبل از اینکه برای چشم انسان قابل مشاهده باشد، تشخیص دهند.
دتکتورهای منو اکسید کربن با تشخیص دود در هوا فعال شده و هشدار میدهد.
دتکتورهای گاز برای تشخیص گازهای خطرناک مانند گازهای قابل اشتعال یا اکسیژن کم، استفاده میشوند. هنگام شناسایی گاز مورد نظر، دتکتور اعلام حریق به کار میافتد.
نتخاب نوع مناسب دتکتور بستگی به نوع محیط و شرایط محیطی مورد نظر دارد. حفظ ایمنی و پیشگیری از حوادث حریق از اهمیت چندانی برخوردار است و استفاده از دتکتورهای اعلام حریق از بهترین راهها برای ایجاد یک محیط امن و پاسخگو به حوادث وقوع گرفته است.
- نگهداری و تست منظم:
این دستگاهها باید به صورت دورهای برای عملکرد صحیح و قابلیت اعلام در مواقع اضطراری تست شوند.
- نصب به محل مناسب:
دتکتورها باید در نقاطی نصب شوند که در صورت وقوع حریق، بتوانند به سرعت تغییرات مربوطه را تشخیص دهند.
در کل، دتکتور اعلام حریق یکی از ابزارهای اساسی و حیاتی برای حفاظت از افراد در مواجهه با حریق است. بهترین استفاده از این دستگاهها میتواند خسارات جانی و مالی ناشی از حریق را به حداقل برساند.
مطلب جالبی بود مخصوصا در خصوص حساسیت بالای دتکتورهای مکشی
ممنون توضیحاتتون کامل بود
از پر شدن تمامی موارد الزامی ستارهدار (*) اطمینان حاصل کنید. کد HTML مجاز نیست.