دستگاه های اعلام حریق نشانگر های صوتی و تصویری هستند که که در نقاط مختلف بین بخش های بیمارستان، پذیرش، پزشمان، پرستاران، اتاق بیماران، فضا های عمومی و همچنین پله های خروج اضطراری نصب می شوند.
در صورت فعال شدن سنسور های حرارت چندین آژیر صوتی و تصویری به صورت هم زمان فعال می شوند و افراد را از خطرات احتمالی آگاه می سازد.
اجزای سیستم اعلام حریق بیمارستان ها
سیستم اعلام حریقی که در مراکز درمانی و بیمارستان ها مورد استفاده قرار می گیرد، شامل دو قسمت خواهد بود:
-
دکتور های حرارتی و دودی:
دکتور های حرارتی و دودی در نقاط مختلف بیمارستان و اتاق ها نصب می شوند تا در صورت تشخیص دود و یا حرارت زیاد، احتمال وقوع آتش سوزی را به دستگاه های اعلام حریق هشدار دهند.
-
دستگاه های اعلام حریق:
این دستگاه ها اطلاعاتی را که توسط دکتور های دودی یا حرارتی داده می شوند را دریافت کرده و پس از پردازش آن ها، هشدار های لازم را اعمال می نماید.
- نکته: در صورت فعال شدن سیستم اعلام حریق یک آژیر خبر دهنده کوچک به همراه نور های قرمز در نقاط مختلف بیمارستان نصب شده و به همه اعلام می شود که باید فورا از بیمارستان خارج شده و آن منطقه را به طور کلی ترک کنند.
- همچنین تمامی پرسنل بیمارستان نیز آموزش های لازم را دیده اند تا در صورت وقوع حریق، چگونه عمل کرده به بیماران ایمنی بدهند و یا آن ها را از بیمارستان خارج کرده و به نقطه امنی ببرند.
به طور کلی سیستم های اعلام حریق بیمارستان ها یک سیستم بسیار حساس و مهم است که که باید یه صورت منظم تعمیر و مورد بررسی قرار بگیرد تا در شرایط ضروری به درستی عمل کند.
